تخلفات ریز و درشت تعدادی از نانوایی‌ها، در سایه نبود نظارت/ دستان مردم، خالی از نان!
تخلفات ریز و درشت تعدادی از نانوایی‌ها، در سایه نبود نظارت/ دستان مردم، خالی از نان!
مدت‌هاست ازدحام و صف‌های طولانی در مقابل نانوایی ها، گلایه بسیاری از شهروندان تبریزی را در پی داشته است و گفته می‌شود از دلایل صف‌های طولانی مردم برای تهیه نان، کم شدن سهمیه آرد، ساعت کار دل به خواهی و تعطیلی خودسرانه برخی از نانوایی‌ها در سایه عدم نظارت‌هاست.

اجتماعی شمس: مدت‌هاست ازدحام و صف‌های طولانی در مقابل نانوایی ها، گلایه بسیاری از شهروندان تبریزی را در پی داشته است. برخی از شهروندان مدت زمان انتظار در صف‌های طولانی نان را حداقل ۴۵ دقیقه تا یک ساعت اعلام کرده‌اند.

گفته می‌شود، یکی از دلایل صف‌های طولانی مردم برای تهیه نان، کم شدن سهمیه آرد، ساعت کار دل به خواهی و تعطیلی خودسرانه برخی از نانوایی‌ها در سایه عدم نظارت‌هاست که داد مردم شهر را در آورده است؛ به‌طوری که گاهاً یک نانوایی یارانه‌ای یک روز کامل بدون دلیل نان پخت نمی‌کند!

مردم از مسئولان استان خواهان آنند تا بر این وضعیت نظارت و این درد را چاره‌ای بیندیشند.

یکی از شهروندان تبریزی در گفت‌وگو با خبرنگار شمس بر نظارت بیشتر بر کار نانوایی‌ها تاکید کرد و گفت: نان ماده غذایی که بر سفره همه مردم است و مسئولان باید برکار نانوایی‌ها که مسئولیت ارائه آن را به مردم دارند نظارت بیشتری داشته باشند و اینطور نباشد که به حال خود رها شده باشند.

علی از شهروندان ساکن شهر سهند با ارسال پیامی با ابراز تعجب از تخلف کنجدی تعدادی از نانوایی‌ها، به نبود نظارت بر ساعات کاری این صنف اشاره و گفت: در گذشته نظارت بر نانواها بیشتر بود و در بنرهایی که بر ورودی نانوایی‌ها زده شده بود ساعت کار و روز تعطیل مشخص و شماره تماس برای شکایات نیز قید شده بود، اما امروزه نه تنها از این بنرها خبری نیست، بلکه هر نانوایی به سلیقه خود تعطیل می‌کند، به‌اجبار نان کنجدی می‌فروشد و از نرخ درج شده بر روی کارتخوان مثلاً هوشمند نیز بالاتر دریافت می‌کند!

یکی دیگر از شهروند نیز بر این باور است که تنها عامل این وضعیت نبود نظارت و اگر هم نظارتی هست بی‌نتیجه بودن آن است، چرا که کیفیت پایین، کم‌فروشی و ساعت کار دل به خواهی و همچنین تعطیلی خودسرانه نانوایی‌ها در شهر تبریز اظهر من الشمس است، اما چرا مسئولان از این مهم غافل هستند نمی‌دانم!

انتهای پیام /
  • نویسنده : میلاد نوروزی