اجتماعی شمس: باز هم روز خبرنگار فرا رسید و قلم به دستان رسانه عزیز شده‌اند؛ از مسئولینی که ید طولانی در شکایت از خبرنگار دارند تا آنان که در طول سال همواره رابطه حسنه‌ای با خبرنگاران داشته‌اند به صف شده‌اند تا این روز عزیز و فرخنده! را تبریک بگویند و دست خبرنگاران را به گرمی بفشارند که احسنتم شما چشم و گوش جامعه هستید.
از تعارفات و شمردن احسن الاحوال مسئولین درباره خبرنگاران که بگذریم باید پرسید به راستی این روز، روز خبرنگار است یا صاحبان رسانه؟ اصلا فرق میان خبرنگار و صاحب رسانه چیست؟ خبرنگار صبح تا شب باید خیابان‌ها را گز کند تا سوژه پیدا کند، گزارش بنویسد، ناز فلان نماینده و مسئول را برای نیم بند مصاحبه بکشد، در گرما و سرما خبر راهپیمایی و همایش و غیره و ذالک مخابره کند اما صاحب رسانه چه؟ صاحب رسانه باتجربه که صد البته احترام وی بر ما واجب است! در اضطرارترین زمان در دفتر کارش بنشیند و اگر دست به قلم شود، خبر آن خبرنگار بخت برگشته را ویرایش کند و در آخر هم غرولندکنان از کار خبرنگار ناراضی باشد.
فرق خبرنگار و صاحب رسانه این است که صاحبان رسانه حتی خبرنگار فعال و در صحنه را نمی‌شناسند؛ چون هیچوقت در بطن خبر نبوده‌اند! در عوض می‌توانند ساعت‌ها در باب مشکلات خبرنویسی صحبت کنند چون صاحب تجربه و البته رسانه هستند!
خبرنگار اما ساعت‌های طولانی در جلسات می‌نشیند و چشم به دهان مسئولین می‌دوزد، در بوران و گرمای سوزان روانه خیابان می‌شود تا گزارش تهیه کند، در نشست‌ها و همایش‌ها خبر می‌نویسد و امان از روزی که خبرش نیم بند غلط داشته باشد که روزگارش سیاه است!
غرض از نوشتن چنین مطلبی تاختن به صاحبان رسانه نیست؛ زیرا آنان خبرنگاران دیروز و صاحبان تجربه امروز هستند بلکه غرض نوشتن این است که این روز به اصطلاح خبرنگار، روز خبرنگار نیست! روز صاحبان و تصمیم‌گیران رسانه است که اگر چنین نبود حتما در دیدار و نشست مسئولین چشممان به یکی دو نفر خبرنگار فعال هم می‌خورد تا بر طبل شادانه بکوبیم که ایول روز خبرنگار هم فرا رسید!
تا جایی که خبرنگار برای چندرغاز یا همان شندرغاز حقوق هزاران حرف می‌شنود و تحقیر می‌شود، تا زمانی که خبرنگار باید از ترس تهدید و شکایت احتیاط کند و مطلبی ننویسد که به تریج قبای کسی برنخورد و تا زمانی که حتی در روز خبرنگار جایگاه مال از خبرنگار بهتران باشد روز خبرنگار بر آنها مبارک نیست! البته اگر آقایان چپ و راست جوجه خبرنگارهای امروزی را در حیطه کار پرطمطراق رسانه‌ای خودشان! راه دهند و اصلا آنها را خبرنگار بدانند.
- نویسنده : فرناز پورعباس
