به گزارش شمس، صفر نصراله زاده رئیس دانشگاه تبریز با قدردانی از حضور دانشگاهیان در این مراسم گفت: شهدا به برپایی مراسم نیازی ندارند، اما حضور حداکثری و پرشور همگان به خاطر ادای احترام به مقام شامخ شهدا، در این گونه آئین ها ضروری است.
شهدا برای عزت و اقتدار کشورمان جان خویش را فدا کردند
وی در ادامه با تاکید بر اینکه شهدا در راه وطن و در راه حفظ، پاسداری و صیانت از ارزش‌های اسلامی، دینی و انقلابی جان خویش را نثار کردند تا ما سربلند زندگی کنیم، تصریح کرد: امروز ما بیش از هر زمان دیگر باید یاد و راه شهدا را زنده نگه داریم، چرا که شهدا برای عزت و اقتدار کشورمان جان خویش را فدا کردند و در حال حاضر وظیفه ما است که ادامه دهنده راه و منش و آرمان‌های آنان باشیم.
رئیس دانشگاه تبریز در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به شرایط سخت و خطرناک اوایل انقلاب در بین سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ در دانشگاه‌ها گفت: در ۱۸ اریبهشت سال ۱۳۵۷؛ دو دانشجوی دانشگاه تبریز به نام‌های شهید محمد غلامی دانشجوی رشته شیمی و شهید میرزایی، دانشجوی رشته علوم تربیتی برای اعتراض به ماهیت و عملکرد رژیم شاه در صف اول تظاهرات علیه رژیم شاه شرکت می‌کنند و در نهایت توسط سربازان رژیم ستم شاهی به ضرب گلوله به شهادت می‌رسند.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه این اقدامات، حرکت و شهادت این دانشجویان، مبدأ سایر حرکت‌ها و جنبش‌های دانشجویی است، یادآور شد: دانشگاه تبریز افتخارات و حرکت‌های بزرگی در اوایل انقلاب، شکل گیری انقلاب و بعد از آن داشته که همه این حرکت‌ها ارزشمند بوده اند و در حال حاضر دانشگاه تبریز به خاطر شهادت ۲۲ تن از دانشجویان این دانشگاه در زمان جنگ تحمیلی و دیگر شهدای دانشگاه، افتخار داشتن عنوان «مشهدالشهدای دانشگاه‌های کشور» را دارد.
به گفته وی مردم قم در ۱۹ دی سال ۵۶ قیام کردند، مردم تبریز نیز در چهلم شهدای قیام قم به پا خواستند و این چهلم‌ها و حرکت باعث شکل گیری و سرعت بخشیدن به حرکت انقلابی مردم ایران شد و ۲۲ بهمن ۵۷ به پیروزی انقلاب منجر شد که در آن نقش دانشجویان و دیگر دانشگاهیان تعیین کننده بوده است.
اولین رئیس دانشگاهی که در مقابل شاه ایستاد
سیدمهدی گلابی استاد بازنشسته دانشکده شیمی، چهره ماندگار کشوری، از رؤسای پیشین دانشگاه تبریز و از شاهدان واقعه ۱۸ اریبهشت سال ۱۳۵۷ این دانشگاه نیز در این آئین با ذکر خاطره‌ای از آن زمان گفت: قبل از انقلاب و در بین سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ رژیم شاه قدرت بالایی داشتند و اعتراض در محیط باز جامعه صورت نمی‌گرفت، ولی در درون دانشگاه‌ها از سوی دانشجویان به خاطر عملکرد رژیم شاه و وضعیت وخیم جامعه و سلطه و نفوذ استمار که به ضرر مملک و به سود استمار بوده اعتراض و اعتصاب می‌کردند.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه کشورهای غربی به دلیل روحیه استعمارگری که دارند، نمی‌خواهند کشورها مستقل و مردم آنها آزاده باشند، تصریح کرد: انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام راحل (ه) به پیروزی رسید و ملت ایران مستقل شدند که این امر موجب عصبانیت رژیم نظام غرب شد و در این ارتبط با ایجاد موانع مختلف نمی‌خواست کشور و ملت ایران به رشد و توسعه برسد.
این چهره ماندگار کشوری اضافه کرد: امروز وظیفه اقشار مختلف ملت ایران است که با عملکرد، گفتار و رفتار خود در راستای حفظ دستاوردهای انقلاب، اهداف و آرمان‌های نظام، توسعه و پیشرفت این کشور گام‌های موثری برداند.
وی افزود: قبل از انقلاب و در زمان رژیم شاه روسای دانشگاه‌ها با حکم شاه منصوب می‌شدند که حکم دکتر مرتضوی، رییس سابق این دانشگاه نیز از سوی شاه صادر شده بود که به خاطر جنایت شاه در دانشگاه تبریز، دکتر مرتضوی استعفا می‌دهد و در واقع وی اولین رییس دانشگاهی بود که در مقابل شاه ایستاد.
جنبش ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۵۷ دانشگاه تبریز اعتقادی، مذهبی و انقلابی بود
در بخش دیگری از این آئین، میررضا مجیدی، رئیس سابق دانشگاه تبریز و یکی دیگر شاهدان عینی واقعه ۱۸ اردیبهشت با اشاره به اینکه جنبش‌های دانشجویی در ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ با شهادت سه تن از دانشجویان تهران شکل گرفت، خاطرنشان کرد: در گذشته و قبل از انقلاب جنبش و حرکت دانشجویان بیشتر مارکسیستی و چپی بودند، ولی جنبش و جریان ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۷ دانشگاه تبریز اعتقادی، مذهبی و انقلابی بود و این حرکت دانشجویان دانشگاه تبریز نقطه عطف جنبش‌های دانشجویی علیه رژیم شاه را به دنبال داشت.
وی در ادامه با بیان اینکه واقعه ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۷ دانشگاه تبریز حرکت ماندگار و بزرگی بود، یادآور شد: از جمله دستاوردهای این جریان، حضور و اولین اقدام و حرکت دانشجویان مسلمان بود، حضور دختران دانشجو در این گونه اعتراض‌ها علیه رژیم شاه، انتشار بیانیه رسمی و تجمع اساتید و محکوم کردن حرکت رژیم شاه بود.
ئییس سابق دانشگاه تبریز در بخش دیگر سخنان خود با تاکید بر اینکه واقعه ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۷ دانشگاه تبریز، آثار و تبعات ارزشمندتری از جریان ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ داشت، گفت: واقعه ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۷ دانشگاه تبریز، یک حرکت اعتقادی و انقلابی بود که متاسفانه ناشناخته مانده و کمتر در این راستا اطلاع رسانی شده است.
وی افزود: امروز وظیفه مسئولان دانشگاه و دیگر دستگاه‌ها از جمله شهرداری است که کارهای ماندگاری برای شناساندن این واقعه انجام دهند از جمله این اقدامات می‌توان نامگذاری یکی از خیابان‌های شهر تبریز به نام واقعه ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۷ دانشگاه تبریز باشد.
اقدامات قابل تحسین دانشگاه تبریز برای معرفی واقعه ۱۸ اردیبهشت ۵۷
دکتر عادل طاهری، مدیر امور فرهنگی دانشگاه تبریز نیز در این آئین نیز با بیان اینکه واقعه ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۷ در گذشته به خاطر کم توجهی‌های که صورت گرفته ناشناخته و مظلوم واقع شده است، تصریح کرد: در دو سال اخیر در این دانشگاه اقدامات خوبی برای شناساندن این واقعه و معرفی شهدای این جریان صورت گرفته که امیدواریم با همراهی مسئولان و دیگر دستگاه‌ها و نهادها به اهداف و وظایف خود در این راستا برسیم.
لازم به ذکر است؛ ادای احترام، در محل شهادت (کنار دانشکده الهیات)، پخش کلیپ از واقعه ۱۸ اریبهشت و خاطره گویی از دو نفر اساتید شاهدان آن روز از جمله دیگر برنامه‌های این آئین بود.
گزارش فارس حاکی است؛ دو تن از دانشجویان شهید به نام‌های شهیدان محمد غلامی و پرویز میرزایی در روز ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۷ در حین حمله گارد شاهنشاهی به محوطه دانشگاه تبریز مورد اصابت گلوله قرار گرفته و به شهادت رسیدند.
شهید پرویز (داوود) میرزایی، فرزند محمد باقر، در سال ۱۳۳۴، در شهرستان زنجان دیده به جهان گشود و در سال ۱۳۵۶ وارد دانشگاه تبریز و در رشته علوم تربیتی مشغول به تحصیل شد و سرانجام در روز ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۷ به شهادت رسید.
شهید محمد غلامی نیز متولد سال ۱۳۳۶ شهرستان تبریز بود که در سال ۱۳۵۴ وارد دانشگاه تبریز شده و در رشته شیمی در این دانشگاه مشغول به تحصیل می‌شود. این دانشجو هم در روز ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۷ به شهادت می‌رسد.
پایان پیام/
