اجتماعی شمس: در برههای که برخی شهروندان تبریز برای ثبتنام فرزندانشان در مدارس دولتی با چالش اخذ وجه تحت عنوان کمک مدرسه روبرو بودند و عدهای توان پرداخت مبالغ ۱۰۰ الی ۳۰۰ هزار تومانی را هم نداشتند، اولیایی دیگر پلههای مدارس غیرانتفاعی شیک و پر زرق و برق را بالا و پایین میکردند و گروهی از آنان همچنان به جستوجو جهت ثبتنام فرزندشان در بهترین مدرسهی شهر و با امکانات رفاهی فوقالعاده ادامه میدهند.
فارغ از آنکه وجود مدارس دولتی و غیرانتفاعی از سیطرهی تضاد طبقاتی در جامعه نشأت میگیرد و به فرزندان خانوادههای متمول شانس بیشتری جهت پیشرفت شغلی و اجتماعی میدهد، زمینه را برای فعالیت سودجویان و افزایش روزافزون این تضاد فراهم میکند.
در همین تبریز مدرسهای غیرانتفاعی برای ثبتنام دانشآموز پایه اول دبستان، بیهیچ ابایی حرف از رقم ۹ میلیون تومانی به میان میآورد و در توجیه پرداخت این مبلغ ضمن اشاره به تدیس معلمان توانمند در مدرسه، از امکانات رفاهی آن، ارائه صبحانه سلفسرویس! و جوجهکباب، چلوکباب و انواع خورشتها در تایم ناهار سخن میگوید.
هزینهی سرویس چنین مدارسی به مراتب بالاتر از سایر مدارس است و از آنجایی که بنابر گفته خودشان خودرو لوکس دانشآموزان را از مقابل خانهشان به مقصد مدرسه میرساند، پرداخت یک میلیون تومان هزینه ایاب و ذهاب مبلغ هنگفتی در قبال این پوئن نیست!
البته تمام مدارس غیرانتفاعی شهر شهریهی ۹ میلیون تومانی برای یک سال تحصیلی که نصف آن در تعطیلات میگذرد نمیخواهند و آن گروه از خانوادههایی که درآمد ماهیانه زیادی ندارند اما بهخاطر اپیدمی جاری در سطح کشور، پیشرفت فرزندانشان را در گرو تحصیل در مدارس غیرانتفاعی میدانند و یا دوست دارند در میان آشنایان عنوان کنند فرزندشان در مدرسه غیرانتفاعی تحصیل میکند، میتوانند به صورت اقساطی عزیزانشان را در مدارسی با شهریههای ۳ تا ۵ میلیون تومانی نیز ثبتنام نمایند!
شاید سوال کنید مدارس غیرانتفاعی ۳ میلیون تومانی با ۱۰ میلیون تومانی چه تفاوتی دارند؟ پاسخ روشن است! هدفِ هردویِ این مدارس کسب منافع اقتصادی است و تنها درصد لاکچریتشان! با یکدیگر فرق میکند و از آنجایی که سقف معینی برای دریافت هزینه از اولیاء وجود ندارد و خانوادهها نیز با رضایت خودشان این مبالغ را پرداخت مینمایند لذا مدارس میتوانند با هزینهتراشی تحت عنوان خدمات مازاد، بر مبلغ شهریهها بیفزایند.
بیشک تمام دانشآموزان تحصیلکرده در مدارس غیرانتفاعی نخبه نمیشوند و کودکان و نوجوانان حاضر در مدارس دولتی با تکیه بر تواناییهای داخلیشان نیز میتوانند در سطح بالا و حتی بهتر از محصلان مدارس غیرانتفاعی قرار گیرند و مسلماً چنانچه کودکان محروم اما نخبه نیز توانایی تحصیل زیر کولر گازی و با امکانات رفاهی لوکس را داشتند، بیدغدغهتر رشد میکردند.
انتهای پیام/
- نویسنده : مجید قنبرزاده