به گزارش شمس، ۱۹ فروردین امسال حادثه ای بزرگ در قلب اسرائیل به وقوع پیوست. این حادثه حاکی از یک آتش سوزی بود. رسانه های عبری و غربی که از پوشش حوادث مشابه و یا حوادثی کوچک تر همچون صحنه های تیر اندازی و یا گروگانگری با حضور خبرنگاران و تصاویر هالیوودی گزارش لحظه به لحظه می دادند، ترجیح دادند به یک خبر کوتاه اکتفاء کنند. سوال اینکه چه عاملی باعث شد سکوت خبری بر این حادثه ترجیح داده شود؟ مکانی که آتش گرفت کجا بود؟ هماهنگی ایجاد شده بین رسانه ها در بایکوت خبری با ارعاب و تهدید دستگاه امنیتی کدام کشور انجام گرفت؟ میزان خسارت وارده چقدر بود؟ و چندین سوال بی پاسخ… در این نوشته تلاش می شود به برخی از این سوالات پاسخ داده شود.
تشکیلات بهائیت از آتش سوزی گسترده ای در بنای ساختمان منسوب به عبدالهاء خبر داد. اما این خبر مشابه دیگر اخبار آتش سوزی های مهم و گسترده در رسانه های عبری و غربی بازتاب نداشت. ظاهرا تصمیم اتاق فکر صهیونیستی آمریکایی بر سکوت خبری این حادثه بود.
تصاویر منتشر شده در شبکه های اجتماعی حاکی از آتش سوزی گسترده در مقبره چند صد میلیون دلاری عبدالبهاء(عباس افندی) رهبر فرقه ضاله بهائیت که در اراضی تحت اشغال رژیم صهیونیستی داشت.عباس افندی یا عبدالبهاء فرزند مبدع و ایجاد کننده فرقه ضاله بهائیت یعنی حسینعلی نوری است که بعد از مرگ پدر جانشین وی و رهبر این فرقه منحرف شد. محل آتش سوزی باغی موسوم به باغ بهجی در شمال عکا و محل دفن یکی از رهبران فرقه ضاله بهائیت بود.
به شهادت متون بهائی به خصوص کتاب خانم “بلانفیلد” اگر کمک های لجستیکی عبدالبهاء نبود آلنبی و ارتش انگلیس هیچگاه نمی توانست منطقه فلسطین و شهر عکا را اشغال نماید. اعطای لقب “سر” به عبدالبهاء توسط انگلیس هم در همین رابطه بود.
غربی ها از فرقه ضاله بهائیت به عنوان ابزاری موثر در ساکن کردن یهودیان در منطقه فلسطین استفاده کردند.
لذا بهائیان خود را شریک در حکومت یهود می‌دانند.
“روحیه ماکسول” بیوه شوقی افندی (نوه عبدالبهاء و نتیجه بهاء الله مه ۳۳سال رهبری بهائیان را بر عهده داشت) در دیداری که با سران رژیم صهیئنیستی داشت, اظهار کرد: ما به اینجا(اسرائیل) تعلق داریم و مانند حلقه های زنجیر به هم پیوسته هستیم.
لذا پیوند مستحکمی بین رژیم غاصب صهیونیستی با بهائیت وجود دارد. شاید پاسخ برخی سوالات در نوع انعکاس خبر آتش سوزی را در این رابطه دانست.
گمانه زنی های متعددی برای معرفی عاملان این آتش سوزی مطرح شده است اما صهیونیست های افراطی انگیزه بالاتری نسبت به دیگر جریانات مخالف بهائیت دارند. این جریان یهودیت را نه تنها یک هویت دینی بلکه به عنوان هویت ملی برای خود تلقی می نمایند. صهیونیست های رادیکال که یهودیان را ملتی شاخص و متمایز از سایر ملل برشمرده و دیدگاهی نژادپرستانه کشور جعلی اسرائیل را مختص به نژاد، قوم و دین یهودیت می دانند. البته این دیدگاه ناشی از متون جعلی خود که بر آن مبنا خداوند فقط آنها را در زمره جماعت خویش محسوب و برخوردار از روح الهی می داند و دیگران در زمره حیوانات هستند که حق حیاتشان با تامین منافع یهود ادامه خواهد یافت. لذا بهائیان در این دیدگاه با میزان منافع بر رژیم اسرائیل مورد ارزیابی قرار می گیرد و چنین تفکری اجازه گسترش بیش از حد به بهائیان نخواهد داد. آنان اجازه نمی دهند در سرزمین موعودشان نشان و معبد آیین و فرقه دیگر بجز صهیونیست باشد. از سویی بیت العدل نمی تواند از دولت نژادپرست اسرائیل بخواهد تا طرف بهائیان را در دعوا بگیرد و چه بسا پافشاری بر دریافت غرامت در این آتش سوزی زمینه اخراج بهائیان از اسرائیل شود.
هر آنچه در اسرائیل در مورد بهائیان به وقوع پیوسته نشانی از افول بهائیان و طرد جامعه یهودی نسبت به آنهاست. جوامع حقوق بشری که کوچکترین مسائل مربوط به بهائیان ایران را با آب و تاب در گزارشات حقوق بشری از وضع ایران ارائه می دهند و چون مرقومه ای از پیش نوشته شده در دست گزارشگران وابسته چون احمد شهید و جاوید رحمان از حربه بهائیان به عنوان نماد نقض حقوق بشر در ایران استفاده می کنند، هیچ بیانیه ای نسبت به آتش سوزی مهیب مرکز بهائیان اسرائیل صادر نکرده است. اما سوال اینجاست چرا مدعیان گردش آزاد اطلاعات اجازه انتشار خبر این حادثه را ندادند؟ به راستی آینده بهائیان در اسرائیل چگونه خواهد بود؟
در صورت فشار جریان رادیکال یهودی صهیونیستی بر توقف تبلیغات بیت العدل نهادهای حقوق بشری تحت امر آمریکا و اسرائیل حمایتی از بهائیان اسرائیل خواهد کرد؟ آیا آتش سوزی مهیب مکان متعلق به بهائیان به دنبال آن بایکوت خبری آن حادثه خط شروع سروب بهائیان اسرائیل و شاید نسل کشی آنها در این کشور خواهد بود؟
و سوالاتی از این دست که نحوه مواجهه حاکمان و افراطیون صهیونیستی در تناقض منافع رژیم صهیونیستی با بهائیان گویای وضعیت تاریک بهائیان در آینده خواهد بود.
طنز تلخ تاریخ گویای این واقعیت است که رژیم نژادپرست صهیونیستی تاب تحمل در مقابل خاخام های رادیکال را نخواهد داشت و چه بسا بهائیان با مشکل جدی در این کشور روبرو شوند. حال با مقایسه ای گذرا به وضع بهائیان ایران که دارای گذشته تاریک و جنایات متعدد در ایران علیه شهروندان ایرانی و سابقه هم پیمانی با دشمنان قسم خورده ملت ایران اعم از رژیم بعث عراق و حمایت از بمباران این رژیم از شهرهای ایران تا هم کاسه گی با رژیم کودک کش اسرائیل را در کارنامه خود دارد، در ایران با آرامی به زندگی خود می پردازند. وجود قبرستان در منطقه خاوران و دیگر شهرهای ایران نشان از آزادی کامل آنها دارد. هیچ بهائی در ایران بخاطر بهائی بودن از حق کسب و کار و استفاده از منابع و امکانات ایران محروم نمی شود.
انتهای پیام /
