حجت الاسلام مجتبی نام‌خواه در صفحه اینستاگرامی خود نوشت: پیش‌تر به تفصیل بحث شده که ما در سطح اندیشه و دانش اجتماعی و حتی در کنشگری اجتماعی، با مسئله بی‌توجهی به مسئله مواجهیم و به تعبیر دقیق‌تر دچار «نامسئله‌گرایی» هستیم.
این وضعیت در سطح سیاست‌گذاری و حکمرانی، مانع از حل مسئله شده و ساختارهایی پدید می‌آورد که مسئله‌ها را حل نمی‌کنند، انباشت می‌کنند.
نگران‌کننده‌تر از تراژدی اندیشه و دانشی که به مسئله کم توجه است، کنشگری که تغییر ایجاد نمی‌کند و ساختاری که مسئله را حل نمی‌کند اما کمدی رقت‌بار جماعتی است که می‌کوشند با مسئله بجنگند و «مسئله» را انکار کنند: «مسئله‌ستیزان».
به عنوان نمونه نوشته پیوست (اسلاید دوم) را ملاحظه کنید: در میانه‌ی بحرانی که با نابخردی در حکمرانی و فعال کردن گسل‌های اجتماعی، اجماعی از ویرانی طلبان ایرانی و قدرت‌ها و افکار عمومی جهانی را علیه جامعه ما بسیج کرده است، سرمقاله می‌نویسند که بگویند: هیچ مسئله‌ای وجود ندارد. دست بالا «۵۰ تا ۱۰۰» [ و نه بیشتر] نفر آشوبگر هستند و الباقی هر چه هست، جنگ تصویر است و فضای مجازی و جنبش لمپن‌ها.
افسوس که در وضع کنونیِ ساختار سیاسی، فضلیتِ درک مسئله طرد می‌شود و مسئله‌ستیزان که برکشیده می‌شوند و بر صدر می‌نشینند تا با انکار مسئله‌های اجتماعی و فروکاستن آن به جنگ شناختی و روایت و تصویر و غیره، جمهوری اسلامی این خون‌بهای شهیدان را از واقعیت غافل کنند.
جنگیدن علیه مسئله البته هزینه دارد و مسئله‌ستیزان هزینه این جنگ و غفلت‌آفرینی را اخیرا به نام جهاد تبیین فاکتور می‌کنند.
انتهای پیام /
- نویسنده : حجت الاسلام مجتبی نام‌خواه
