«روز مادر» و روایتی از مادرانِ چشم انتظارِ خانه سالمندان و معلولین شبستر
«روز مادر» و روایتی از مادرانِ چشم انتظارِ خانه سالمندان و معلولین شبستر
روز مادر امسال بهانه‌ای شد تا به سرای سالمندان و معلولین شهرستان شبستری سری بزنیم و با مادران سالمند به بهانه این روز و تهیه یك گزارش به سخن بنشینیم.

اجتماعی شمس: وقتی فرشته‌ای به نام مادر لبخند بزند تو عشق را احساس می‌كنی و انگار كه خداوند لبخند زده، مادر پیغمبر زیبای عشق است و روز مادر بهانه‌ای برای قدردانی از كسی است كه با باران عاطفه‌های خود، اندوه را از قلب زدوده و مرهمی از ناز و نوازش را بر زخم‌های زندگی می‌گذارد.

یكی از وظایف مهم دینی و اخلاقی ما، احسان به پدر و مادر است، به گونه‌ای كه نیكی به پدر ومادر، پس از یكتاپرستی از واجب‌ترین واجبات است، همان‌گونه كه آزردن پدر و مادر پس از شرك، از بزرگ‌ترین گناهان است.

به‌مناسبت روز مادر، خبرنگار شمس از سرای سالمندان و معلولین علی ابن ابیطالب (ع) شهرستان شبستر بازدیدی داشت تا با مادران سالمند به بهانه این روز و تهیه یك گزارش به سخن بنشیند، این گزارش را در ادامه می‌خوانید:

وارد مرکز خیریه و نگهداری سالمندان و معلولین شبستر كه شدم فضای مصفا و پر از بوی گل‌های رنگارنگ مشامم را پر كرد، دو بانوی سالمند که مقابل درب ایستاده بودند به محض اینكه سلام دادم جواب دادند و خوش آمد گفتند. روز زن و مادر را به آن‌ها تبریك گفتم، یكی از آن‌ها با خنده شیرینی گفت چرا برایم گل نیاوردی!

همراه این دو بانوی مهربان به قسمت اصلی خانه سالمندان رسیدیم، چند اتاق مملو از تخت‌های فلزی‌ چشم‌مان را خیره كرد، به‌خاطر چیدمان تخت‌ها در اتاق‌های بزرگ، فضای خالی زیادی میان هر كدام از تخت‌ها وجود داشت.

مهجوریت این مكان و چهره‌های آرام بانوان ساكن این سرا، بغض گلویم شد، بانوان سالمند این سرا از شهرهای مختلف و با زبان‌های ترکی و فارسی، خیره‌ی حضور من شده بودند.

مادرانی بی‌قرار و دل‌شکسته از روزگار که لبخندشان را از من دریغ نمی‌کردند، گویی فرزند آنان بودم و هیچ تفاوتی نداشتم. با مهری از سر لطف برایم دعا می‌کردند که با هیچ چیز قابل معاوضه نبود.

زندگی اینجا در میان این هیاهوی سکوت ادامه دارد، وقتی مادری نفس می‌کشد، زندگی با تمام وجود نبض دارد. نبضی از جنس نگرانی، حتی اگر درکش نکنیم.

مادری واژه‌ای نیست که با گذر زمان فراموش شود. این ویژگی یک احساس زودگذر نیست، احساسی از جنس زندگی است که جالب است حتی با مرگ مادر نیز از بین نمی‌رود. یک مادر حتی پس از عروج از دنیا نیز همواره همراه فرزندش است، به حرف‌هایش گوش می‌دهد و مراقب اوست، مادر همیشه جایی در پشت سرت مراقب است تا زمین نخوریم. این احساس و لطفی که از سوی خداست را باید قدر دانست.

در همین حس  و حال بودم که چشمم به خانمی افتاد كه بدون زحمت دادن به خودش برای برگشتن و دیدن ما، از طریق آیینه‌ای كه در دست داشت، محیط اطرافش را رصد می‌كرد.

نامش مریم بود و ۵۰ سال سن داشت، ازدواج نكرده ولی به همه جوان‌ها توصیه می‌كرد كه ازدواج كنند، چرا كه تنهایی انسان را از پا در می‌آورد.

در یکی از اتاق‌ها ۴ نفر حضور داشتند، بدون اینكه كلامی با هم سخن بگویند، سكوت‌شان را با تبریك روز مادر می‌شكنم، یكی از آن‌ها كه فاطمه نام داشت، گفت: فرزندانم پس از فوت همسرم دیگر تمایلی به نگهداری از من نداشتند و به همین علت مرا برخلاف خواست خودم به سرای سالمندان آوردند.

وی ادامه داد: اگر چه از كم محبتی فرزندانم دلگیر شده‌ام، اما باز هم دلم برای دیدن آن‌ها طاقت نمی‌آورد و دوست دارم به دیدارم بیایند.

به سمت اتاقی رفتم كه دو بانوی سالمند مقابل آن ایستاده‌اند و از من می‌خواستند که به اتاق‌شان سر بزنم، یكی از بانوان سالمند با ایما و اشاره سعی می‌كرد چیزهایی را به من بفهماند، پرستار گفت: او قدرت تكلمش را از دست داده و نمی‌تواند صحبت كند.

تابلو فرش نیمه کاره‌ای که بر روی دیوار همین اتاق بود نظرم را جلب کرد و در همین حین پرستار مجموعه گفت: این تابلو فرش را همین خانم مسن ولی هنرمند بافته است. اینجا سالمندانی که توانایی و ذوق فعالیت داشته باشند، بافتنی و صنایع دستی درست می‌کنند و برایشان سفارش می‌گیریم و میفروشیم، حتی برای یکی از خانم‌ها با درآمد حاصل از فروش بافتنی‌هایش چند النگوی طلا خریده‌ایم.

احد نریمانی، رئیس بهزیستی شهرستان شبستر نیز که در این بازدید همراه ما بود، در گفت‌وگو با خبرنگار شمس گفت: این مرکز از لحاظ نظافت و رسیدگی یکی از بهترین مراکز ما است.

وی افزود: افرادی که در بخش ایزوله این مرکز هستند زندگی نباتی دارند و این زندگی نباتی شرایط را برای همکاران ما خیلی سخت می‌کند، ایثار واقعی را در میان همکارانی که در این مرکز فعالیت دارند می‌شود دید.

نریمانی با بیان اینکه در حال حاضر ۶۵ سالمند در این مرکز حضور دارند، گفت: خدمات هنردرمانی که یکی از اصول اساسی باید باشد در این مرکز به نحو احسن انجام می‌گیرد. هنردرمانی شیوه‌ای از درمان است که به مدد آن، فرد وارد فرایند خلق اثر هنری می‌شود و ضمن این تجربه‌ی تازه، از نظر جسمی، روحی و عاطفی بهبود می‌یابد.

احد قدرتی، مدیرعامل مرکز خیریه و نگهداری سالمندان و معلولین شبستر نیز بیان داشت: از ۶۵ نفری که در این مجموعه حضور دارند، حدود ۴۰ نفر بی‌سرپرست هستند، ما از استان‌های کرج و تهران هم سالمند داریم.

وی ادامه داد: هزینه‌های نگهداری مرکز، داروها، خورد و خوراک و پوشاک خیلی گران شده، اما خدای ما خیلی بزرگ‌تر از این حرف‌هاست و هیچ موقع کار اینجا لنگ نمانده و همیشه با کمک خیرین و مردم و سازمان بهزیستی همه چیز به موقع انجام شده است.

قدرتی با اشاره به اینکه بهترین مكان برای سالمندان كانون گرم خانواده است و جوان‌ترها باید بدانند كه شرایط خاص بعضی از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به‌دلیل كهولت سن و اقتضای این دوران است، گفت: فرزندان هر كاری را از بزرگترها یاد می‌گیرند و امروز هرچه آنان سالمندان را بیشتر تكریم كنند در دوران كهولت خود، محبت‌های بیشتری از سوی فرزندان خواهند دید.

وی افزود: ما در مرکز خودمان داریم خانواده‌هایی به واسطه تمول مالی و بهره مندی از ثروتی قابل توجه باز مادر خود را به توجیه‌های مختلف به آسایشگاه سپرده‌اند. جالب اینجاست که فرزندان آن‌ها چندین ماه مادر خود را رها کرده و رفته‌اند. مادران برای دیدن فرزندان خود عذاب می‌کشند و از ما می‌خواهند اجازه دهیم خودشان بروند و به بچه‌هایشان سر بزنند!

نویسنده: میلاد نوروزی

انتهای پیام /