به گزارش شمس، هشت صبح امروز مهلت قانونی تبلیغات انتخابات مجلس شورای اسلامی به پایان رسید و عملا هر تبلیغ رسمی له یا علیه کاندیداها بعد از این ساعت تخلف به حساب می آید. اگرچه در حال حاضر اکثر نامزدهای انتخاباتی به این قانون پایبند هستند اما در روزهای پایانی تبلیغات تخلفات و بی‌قانونی‌هایی رخ داد که مشخص نیست مسئول رسیدگی به آنها کیست و چه زمانی و چگونه این تخلفات بررسی خواهد شد.
هرچند تخلفات انتخاباتی و تخریب ها مسبوق به سابقه است اما برخی از آنها در حوزه انتخابی تبریز کم سابقه بوده و نظیر آن در ادوار گذشته کمتر دیده شده است.
اولین نمونه آن اجبار کارگران برخی کارخانجات برای رای دادن به برخی نامزدهای خاص در تبریز بود که ویدیو آن در شبکه‌های اجتماعی نیز پخش شد و حتی کار به جایی رسید که این مسئله در رسانه‌ها و شبکه‌های معاند نیز کشیده و موجب هزینه برای نظام انتخاباتی کشور شد تا حدی که این بی قانونی را عمدا به موضوع اجبار به اصل مشارکت در انتخابات ربط دادند.
در نمونه بعدی تخلفات، برخی ادارات که پسوند فرهنگی را هم با خود به یدک میکشند و باید الگوی تربیتی نسل آینده باشند؛ تقدیرنامه ها و گواهی هایی که برای ارتقای شغلی و تبدیل عضویت کارکنان مفید است را تنظیم و تحویل آن را مشروط به ارایه مدرک رای به یک نامزد خاص کرده اند.
اما شاهکار بداخلاقی‌ها در تبریز به یک مورد خاص هم رسید؛ کرایه خودروی فیدلتی و پارک آن در برابر ستاد تعدادی از نمایندگان فعلی مجلس! که به نظر می‌رسد این کار در راستای تخریب نمایندگان برای تثبیت شائبه دریافت خودروی فیدلتی بوده است.
امار تخریب ها البته از سایر تخلفات پیشی گرفته و فعالیت شبه مجرمانه علیه سایر کاندیداها در فضای مجازی فهرست بلندی است.
برنامه ریزی برای تخریب انقدر علنی شده که موضوع و زمان آن روزها قبل به گوش اکثر فعالان ستادهای تبلیغاتی رسیده و متاسفانه شروع تخریب در روزهای منتهی به روز انتخاب به سنت و ترفند رسمی تبدیل شده است.
اگرچه فرماندار تبریز طی روزهای گذشته اعلام کرده بود که تخلف انتخاباتی خاصی در تبریز وجود نداشته اما به نظر می‌رسد روزهای پایانی تبلیغات، شامل این ادعا نبوده و این تخلفات آشکار هم قابل انکار نیستند.
حال سوال اینجاست چه کسی و چه زمانی با این تخلفات برخورد خواهد شد؟ آیا چشم پوشی از چنین بداخلاقی‌هایی راه را برای تکرار چنین رفتارهایی در انتخاباتهای بعدی سهل نخواهد کرد؟
نامزدی که امروز با تخریب دیگران یا ترفند رای های تضمینی تلاش می‌کند تا بر کرسی مجلس بنشیند آیا می‌تواند نماینده شایسته‌ای برای مردم باشد؟ آیا می‌توان اجازه داد چنین بدعت‌هایی نهادینه شود تا بعدا نتوان جلوی بداخلاقی‌ها و تخلفات بدتر ایستاد؟
تمام این‌ها سوالاتی است که قطع در ذهن تک تک مردم نگاشته می‌شود و باید پاسخ مناسبی به این سوالات داده شود.
