گروه اجتماعی شمس/ رویا سلمانی: چند سالی است که بارش رحمت الهی در تبریز بیش از آنکه موجبات مسرت شهروندان را فراهم سازد، مایه‌ی ناملایمات و دردسرهای اجتناب ناپذیر شده است.
بارش باران در پاییز، برف در زمستان از سویی و آلودگی هوا و یا کمبود آب در فصول گرم سال از نداشتن یک ریتم هماهنگ در مدیریتِ کلان خبر می‌دهد.
مسئولان همیشه غافلگیر!
امروز در حالی ما شهروندان همراهِ مسئولین از بارش برف غافلگیر شدیم که سازمانی جهت پیش بینی هوا در این استان فعالیت دارد. سازمان عریض و طویلی به نام شهرداری طبق اذعان مسئولان مربوطه از شب گذشته در حال محلول پاشی معابر بوده است.
از سوی دیگر پس از شدت گرفتن بارش و در ساعات میانی روز، مرحله به مرحله تعطیلی مدارس، دانشگاه و ادارات اعلام شده است!! در حالی که اگر طبق یک پنل مدیریتی کلان پیش می‌رفتیم باید تعطیلی مدارس، دانشگاه و ادارات از شامگاه روز گذشته اعلام عمومی می‌گردید تا خودروهای کمتری در سطح شهر تردد داشته باشند.
طبق گزارشات مردمی بسیاری از معابر پرتردد که دچار گره‌های ترافیکی شدند از نبود نیروهای راهنمایی و رانندگی مردم گلایه داشتند.
تریبونی برای صدای مردم
مشابه این اتفاقات و درماندگی مردم و پناه آوردن آنها به رسانه‌ها برای انتقال دغدغه و مشکلات پیش آمده‌شان را نه تنها در بارش چند سانتی برف که حتی در بارش باران نیز به وفور دیده‌ایم.
بماند که در کنار تمام این موارد، بر حسب تجربیاتی که هر کدام از ما در مواقع بحرانی داشته‌ایم بعضا خودخواهی‌هایِ شخصی، گره دیگری بر گره‌های کور مدیریتی می افزاید.
اما آنچه نمود بارزی در بحران‌های این استان داشته، ضعف مدیریت کلان و هماهنگی بین ارگان‌های خدماتی به ویژه در تبریز بوده است. اتفاقات مشابه امروز را می‌توان به عنوان مانوری برای حوادث و رخدادهای بزرگ‌تر قلمداد کرد، قضاوت عملکردی با مردم!
