سیاسی شمس: شواهد نشان می‌دهد علی لاریجانی گزینه‌ی انتخاباتی ریاست‌جمهوری نمی‌شود و اگر هم ریسک کاندیداتوری را بپذیرد رأی نمی‌آورد. رئیس مجلس شورای اسلامی علی‌رغم فقدان پایگاه اجتماعی و مقبولیت عمومی به واسطه‌ی رأی آنانکه مقبول مردم‌اند ۱۰ سال در رأس کرسی قانون‌گذاری قرار گرفته است و احتمال استمرار حکومت او بر قوه‌ی مقننه در مجلس یازدهم دور از انتظار نیست.
شاید اگر شورای نگهبان مصوبه‌ی ممنوعیت نمایندگی در سه دوره‌ی متوالی را تایید می‌کرد، لاریجانی بالاجبار از سوی جریانات سیاسی به‌سمت انتخابات ریاست‌جمهوری هدایت می‌شد اما حال که شورای نگهبان از حذف سناتورها ممانعت کرده است، بهترین مکان برای قدرت‌نمایی علی لاریجانی صحن بهارستان است.
با اینکه اصولگرایان از لاریجانی به‌عنوان بانی برجام، یار روحانی و ساکت فتنه‌ی ۸۸ یاد می‌کنند اما در بزنگاه‌ها به گفته‌ی خودشان با چشمانی گریان بار دیگر به او رأی می‌دهند تا کُرسی ریاست مجلس به‌دست گزینه‌ای اصلاح‌طلب نیافتد.
فی‌الواقع رأی اصولگرایان به لاریجانی در مجالس مختلف و با ترکیب‌هایی متنوع، حکایت از بده‌بستان‌هایی کلان و نفوذ بی‌حد و مرز مرد همیشه رئیس قوه‌ی مقننه دارد که حتی جرأت رأی‌دهی جناح اصولگرا، به اصولگرایی دیگر همچون حمیدرضا حاجی بابایی را از آنان می‌گیرد.
با این اوضاع برای ممانعت از ریاست علی لاریجانی بر مجلس شورای اسلامی و تغییر خانه‌ی دولت به خانه‌ی ملت دو راهکار پیشِ روست. یا بایداکثریت بلامنازع ترکیب مجلس یازدهم را اصلاح‌طلبان وفادار به سرلیست تشکیل دهند که این احتمال باتوجه به عملکرد نمایندگان اصلاح‌طلب فعلی و رویکردهای دوگانه‌شان نزدیک به صفر است و یا آنکه مردم حوزه انتخابیه‌ی مدنظر لاریجانی با آراء منفی او را رد صلاحیت کنند.
بی‌شک با وضعیت موجود رأی اصولگرایان و حتی مستقلین مجلس یازدهم، استمرار ریاست لاریجانی خواهد بود و برای ایجاد تغییرات گسترده در این قوه بایستی مردم دست به‌کار شوند چراکه زورِ ۲۸۹ نماینده به آن یک نفر نمی‌رسد.
انتهای پیام/
- نویسنده : مجید قنبرزاده
