به گزارش شمس، امسال روز دانشجو درحالی برگزار می‌گردد که آحاد مردم شریف کشورمان همانند دیگر مردم جهان از ماه‌ها پیش با شیوع ویروس کرونا مواجه هستند و مراکز علم و معرفت پس از ماه‌ها تعطیلی به صورت مجازی برگزار می‌شوند.
البته دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور همراه و هم‌سو با جهادگران عرصه سلامت، از مدت‌ها پیش در مراکز آموزشی و بعضا در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا حضور داشتند و دوشادوش کادر بهداشتی و درمانی کشور، مجاهدانه و ایثارگرانه در تلاشند تا مرهمی بر رنج و محنت مردم شریف کشورمان در ایام همه‌گیری بیماری باشند.
در این ارتباط، دانشجویان یکی از اقشاری هستند که محدودیت‌های کرونایی بیشترین تضرر را نصیب آن‌ها کرده است. اگر تا دیروز، دانشجو در قالب دانشگاه و ارتباط با اساتید معنا پیدا می‌کرد، امسال اما با تغییری بنیادین مواجه شده است. با توجه به لزوم تعطیلی کلاس‌های حضوری و همچنین از طرف دیگر لزوم برقراری درس‌ها به ویژه برای دانشجویان جدیدالورود که سال‌های زیادی برای ورود به دانشگاه و نشستن پشت نیمکت‌های دانشگاه محبوب‌شان لحظه‌شماری می‌کردند، نشستن پشت لپ‌تاپ یا سیستم و ارتباط از طریق اینترنت، قطعا تجربه خوشایندی نیست.
کلاس‌های غیرحضوری برای عده زیادی از دانشجویان مشکل‌ساز شده است، به طوری که عدم حضور در محیط آموزشی و زوال تعامل و ارتباط رودرو با اساتید و همکلاسی‌ها برای دانشجویان خصوصا جدیدالورودان بسیار ناراحت کننده شده است. همچنین روابط اجتماعی تاثیری مستقیمی بر روی عملکرد دانشجویان و مشارکت و تعامل آنان در فرآیند یادگیری دارد که با افزوده شدن افت سرعت اینترنت، کلاس‌های مجازی را کسل کننده کرده است.
خانه‌های آپارتمانی نه چندان بزرگ آن هم در شرایطی که سایر اعضای خانواده نیز قرنطینه خانگی و یا دورکاری را تجربه می‌کنند، شرایط ایجاد کلاس درسی آرام برای حفظ و کنترل شرایط درسی را بیش از پیش سخت‌تر کرده است. در این شرایط، اعضای خانواده باید یکدیگر را درک کنند و امید است پدرومادرها متوجه باشند که شرایط حاضر شاید از جهاتی ساده‌تر از قبل شده باشد اما بهرحال اضطراب‌های خاص خودش را به همراه دارد.
عدم دسترسی حضوری به کتابخانهها و استفاده از کتاب‌های مرجع معضلی برای دانشجویان ارشد شده است. چرا که خدمات اینترنتی کتابخانهها آن قدری توسعه پیدا نکرده که بتواند جوابگوی نیازها باشد.
شایان ذکر است، تحصیل در شرایط کرونایی فقط برای دانشجویان جدید سخت نیست؛ بسیاری از رشته‌ها نیاز به کارگاه‌های عملی و گروهی دارند و این چیزی نیست که بتواند به راحتی در فضای مجازی پیاده‌سازی شود.
سرعت پایین اینترنت و عدم امکان ذخیره کلاس‌های مجازی در برنامه Adobe connect نیز دشواری دیگری بر مشکلات دانشجویان افزوده است. از دیگر مشکلاتی که دانشجویان با آن مواجه‌اند، محدودیت در دسترسی به پروفایل ایجاد شده است؛ چرا که برای استفاده از آن ساعت تعیین شده است و در ایام تعطیل هم سایت بسته است و دسترسی به کلاس‌های ضبط شده امکان‌پذیر نیست. دانشجویان در تمام روزهای هفته فقط از ساعت ۷ صبح تا ۱۴ به کلاس‌ها دسترسی دارند.
با این حال، تغییر شیوه آموزش از حضوری به مجازی، به کام عده‌ای نیز شیرین آمده است؛ از جمله برای یک دانشجوی ارشد علوم انسانی که باید علاوه بر تحصیل، نقش مادری خود را ایفا کند و حالا به لطف این سبک آموزشی، می‌تواند به شکل بهتری از عهده هر دو برآید.
علاوه بر این، صرفه جویی در وقت، حذف رفت‌وآمد، و کاهش هزینه‌های بسیاری از کارگاه‌های آموزشی به علت حذف هزینه‌هایی همچون اجاره سالن یا کلاس، آب‌و برق و… نیز جمله مزایای دیگری است که فضای کرونایی فعلی برای دانشجویان مهیا کرده است.
با این حال، دانشگاه زنده است به دانشجو و کلاس و استاد. زنده است به جلسه و کنفرانس و همایش. زنده است به انجمن‌های علمی و فعالیت‌های سیاسی و تجمع‌های گاه و بیگاه. این همه منتظر روزی است که کرونا از میان رفته باشد تا خون تازه‌ای دوباره در رگ‌های دانشگاه به جریان افتد.
- نویسنده : عارف زمانی
