به گزارش شمس؛ «سجاد حسین زاده» طی یادداشتی به تشریح ماجرای دخالت یکی از نمایندگان تبریز در مجلس در انتصابات وزارت علوم پرداخت و پاسخ ادعاهای محمدحسین فرهنگی را داد.
چند وقتی می شود که جناب آقای فرهنگی، یکی از نمایندگان تبریز در جریان انتخاب رئیس جدید دانشگاه تبریز حاضر است و حتی پس از انتصاب رییس جدید توسط وزیر علوم، بیخیال موضوع نشده و یک بار در تریبون مجلس و باردیگر در نشست خبری اتهامی را علیه رئیس جدید دانشگاه گفته و تکرار می کند، این. نماینده ابتدا معتقد بود که رییس جدید در فتنه ۸۸ حامی فتنه بود اما حال اذعان می کند که قبل انتخابات ۸۸ نامه حمایت از موسوی امضا کرده است، از باب روشن شدن صحنه درگیری و پشت پرده ها این سطور را می نویسم.
اول؛ حقیرِ نگارنده و بسیاری دوستانم هم دانشگاهی، به عنوان شاهدین زنده ی جریانات فتنه ۸۸ در دانشگاه تبریز، هیچ تحرکی از دکتر نصراله زاده در حمایت از فتنه نه دیده ایم و نه شنیده ایم و برعکس ایشان را همواره در صف حمایت از انقلاب و انقلابی ها در داخل دانشگاه دیده ایم.
دوم؛ علی رغم دو بار ادعای علنی توسط نماینده محترم تاکنون هیچ سندی اعم از مکتوب یا عکس و فیلم در اختیار افکار عمومی قرار نگرفته تا صحت ادعای نماینده مشخص شود، پیشتر گفته بودم که صرف تکرار ادعا نمی تواند مشروعیت و مقبولیت برای ادعا بیاورد.
سوم؛ فردی که علیه او ادعا شده در دوازده سال اخیر برای چند منصب دانشگاهی استعلام امنیتی شده و بعد برایش حکم صادر شده، چگونه می شود که دستگاه امنیتی در این سالها با یک‌حامی فتنه( طبق ادعای نماینده محترم) مماشات کرده و اصلا مگر چنین چیزی امکان دارد؟!
چهارم؛ رئیس جدید دانشگاه تبریز برای این سمت نیز استعلام امنیتی شده و اگر جواب استعلام منفی می بود باز نمی توانست حکم سرپرست بگیرد و حکمش برای تایید نهایی به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال شود، اتهاماتی که نماینده محترم در آشکار می گوید می توانست بارها در خفا به وزیر علوم و دیگران ارایه دهد تا بررسی کنند و اما گویا چون از این مسیر نتیجه ای حاصل نشده دست به اتهام علنی زده است!
پنجم؛ دکتر نصراله زاده در همان زمان فتنه ۸۸ رئیس دانشکده کشاورزی دانشگاه بوده و اگر همان زمان حامی فتنه می بود حداقلش این بود که دیگر در دولت دوم احمدی نژاد برکنار شود اما نشده و سال ۹۱ براساس اختلاف مدیریتی بر سر موارد خاص با رئیس وقت دانشگاه استعفا داده است و این یعنی تا ۳ سال پس از فتنه مدیر بوده.
ششم؛واقعیت اینست که فضای دانشگاهی متفاوت از فضای سیاسی شهر و خارج از دانشگاه است، این محیط همواره باید مستقل و تصمیمات و دخالت هایش توسط اهلش حادث شود، هرگونه دخالت بیرونی حتی از سر خیرخوای انقلابی ضربه جبران ناپذیری به این محیط می زند.
هفتم؛ دکتر نصراله زاده یکی از سه گزینه ی معرفی شده توسط اساتید انقلابی دانشگاه به وزارت علوم است، هر سه گزینه آقایان نصراله زاده، صحرایی و امامعلی پور در حالت برابر برای جمع انقلابی ها داشته و این وزارت بوده که براساس معیارهای خود انتخاب نهایی کرده و به قولی اگر وزیر از بین سه گزینه قرعه هم می انداخت، ضرر نمی کرد و جمع انقلابی های دانشگاه راضی و خشنود می بودند، حال به هر دلیل قرعه بنام یکی از سه تن افتاده نباید بازی را بهم زد!
هشتم و آخر اینکه در هشت سال‌گذشته فضای دانشگاهی آنقدری زخم برداشته که کار شبانه روزی هم برای جبرانش کم باشد، پس بهتر است وقت دانشگاه را از سر خیرخواهی یا هر چیز دیگر نگیرید تا امور تدبیر شود!
این سطور را حسب وظیفه شرعی برای دفاع از مظلوم نگاشتم، بعنوان عضو کوچک جنبش دانشجویی دانشگاه تبریز، آن جغرافیا را مقدس می دانم و بر همین اساس نمی توانستم سکوت اختیار کنم و لال باشم، بماند که ناگفتنی بسیار است و شاید نگفتن بهتر!
انتهای پیام /
