اجتماعی شمس: شعار خستهکننده تبریز ۲۰۱۸ به پایان رسیده است و در حال حاضر پایتخت جمهوری آذربایجان عنوان گردشگری کشورهای جهان اسلام را یدک میکشد. اما تبریز ۲۰۱۸ با باکو ۲۰۱۹ تفاوتهای فاحشی دارد و قیاس این دو بایکدیگر چیزی جز حسرت برایمان به ارمغان نمیآورد.
مقامات جمهوری آذربایجان از عنوان باکو ۲۰۱۹ نهایت استفاده را کردند و در کنار توسعهی زیرساختهای شهری و جذب گردشگران متعدد، تنها با برگزاری فینال لیگ اروپا در باکو، نام این شهر را در عرصهی جهانی بر سر زبانها انداختند اما در تبریز ۲۰۱۸ ما خود گفتیم و خود شنیدیم!
اتفاقی که سال جاری در میزبانی لیگ ملتهای والیبال جهان در اردبیل و ارومیه رخ داد و این دو شهر میزبان شایستهای برای این بازیها شدند میتوانست سال گذشته در تبریز رخ دهد اما در سایهی بیتدبیری و عدم اشتیاق مسئولان، تبریز میزبان رویدادهای جهانی عامهپسند نشد و بیراهه نیست اگر بگوییم حال اردبیل در عرصهی بینالمللی شناخته شدهتر از تبریز ۲۰۱۸ است!
برای آنکه تبریز در سطح بینالمللی مطرح شود بایستی مسئولان استان خواستار برگزاری برخی از دیدارهای تیمهای ملی فوتبال و والیبال در مرکز آذربایجانشرقی شوند تا ضمن جذب توریست داخلی و خارجی، مقدمهی طرح نام تبریز بهعنوان جهان شهر مهیا گردد.
مسلماً برگزاری رویدادهایی همچون بازیهای تیم ملی فوتسال جوانان در تبریز و سایر رشتههای گمنام که با استقبال رسانهها و شهروندانِ خود تبریز مواجه نمیشود، نمیتوان آوازهی شهر اولینها را در سطح ملی و بینالمللی دید و تنها هزینههای هنگفت میزبانی از این رویدادها از محل اعتبارات استانی نصیب تبریز میشود.
در حال حاضر باکو در کنار شهرهایی همچون استانبول از نمونههای موفق شهر گردشگری به شمار میآیند که میتوانند الگویی برای تبریز باشند، اما این الگوبرداری زمانی مفید خواهد بود که متولیان امر حوصله و اشتیاقی برای فعالیت از خود نشان دهند.
انتهای پیام/