سرویس اجتماعی شمس: این روزها اگر از برخی خیابان ها و محله های تبریز گذر کنی، ساختمان هایی با نمای رومی خواهی دید که اثری از معماری اسلامی و ایرانی در آنها دیده نمی شود، ساختمان هایی که تداعی گر شهرهای روم آن هم در شهر اولین ها هستند، به گونه ای که وجهه تبریز متمدن رفته رفته رنگ و بوی فرهنگ بیگانه را به خود می گیرد.
ناگفته نماند هزینه گزافی صرف این نماهای غیرایرانی می شود، بسیاری از ساختمان های بیگانه با فرهنگ ایرانی در مناطق مرفه شهر احداث می شوند، در نتیجه این ساخت و سازها، چهره اصیل تبریز کم رنگ تر شده است.
نمای رومی، سبکی کلاسیک است که از المانهای معماری روم باستان الهام گرفته شده است. این نوع نما، جزو طراحیهای لوکس و گرانقیمت به حساب میآید. معماری رومی، به طور کلی نمادی از قدرت و استحکام است. این ویژگی از گذشته تا به امروز یکی از مهمترین المانهای طراحی بناها به سبک رومیان است.
اجرای این سبک در نما، جزء پرهزینهترین طرحهاست چرا که برای اجرایی با صلابت لازم است از مصالح سنگینی مثل سنگ مرمر، گرانیت و تراورتن استفاده کرد. همچنین اجرای نمای رومی، به دلیل پیچیدگیهای موجود، کار سختی به حساب میآید؛ بنابراین میتوان گفت که نمای رومی، تصویری لوکس و ارزنده به یک ساختمان اعطا میکند.
وجود قوسهای منحنی و قطور، وجود ستونهایی به شیوهی دوریک، یونیک و قرنتی، تعدد ستونهای تزئینی در نمای رومی از ویژگیهای نمای رومی به حساب میآید.
ساخت ساختمان هایی با نمای رومی، غیرقانونی است
فریدن بابایی اقدم، عضو شورای شهر تبریز در گفت و گو با خبرنگار شمس در خصوص این ساختمان ها اظهار می کند: تا سال گذشته، هیچ گونه اجباری از نظر نما و تناسب آن با ساختمان در پروانه های ساختمانی اتخاذ نشده بود، نوع ساختمان و نمای آن بستگی به سلیقه مالک، ناظر و معمار ساخته می شد، با این حال در سال جدید، دستورعملی جدید از سوی معاونت شهرسازی به تمام شهرداری های تبریز ابلاغ شده که برخی ساخت و سازها و نماهای ساختمانی را محدود کرده است، نمای رومی نیز در این دستورعمل محدود شده است.
وی ادامه می دهد:در این دستورعمل، نماهای ترکیبی مطرح است، طبق دستورعمل معاونت شهرسازی، نمای رومی در ساختمان ها، قانونی نیست.
عضو شورای شهر تبریز اعلام می کند: بسیاری از نماها از جمله های نماهای رومی، اصولی و متناسب با ضوابط و دستورعمل اصول شهرسازی ایرانی نیست و تنها بخشی از آنها قانونی است، باید نمای شهری اصلاح شود، به طوری که در نماهای ساخت و سازهای شهری، هویت ایرانی و اسلامی جلوه گر شود و این بی نظمی و هرج و مرج در فضای شهر اصلاح گردد.
این سبک از معماری که با هزینههای سنگین در هر منطقهای از شهر به منظور متمایز ساختن خود نسبت به همسایگان اجرا میشود به دلیل ماندگاری بالا، خود به تنهایی قادر به ایجاد اختلاف طبقانی، اختلاف فرهنگی و به طور کلی تغییر سبک زندگی در مردم خواهد شد.
رواج سبک فرهنگی دیگر کشورها و فاصله گرفتن از فرهنگ ایرانی اسلامی، ابراز حس تفاخر و رواج سندروم کاخ نشینی، ترویج اختلاف طبقاتی، عدم تطابق با سازههای طراحی شده و وزن سنگین تحمیل شده به بنا از جمله معضلاتی است که در اجرای این سبک با آن روبرو هستیم.
“نمایی بزن که چشم همه دربیاد” این دیالوگی است که مالک برخی از این ساختمان ها به طراح و معمار بنا گفته می شود.