به گزارش شمس، علی سنبلی مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه سهند در خصوص یکی از سفرهای خود به منطقه ورزقان و خاروانا، اظهار داشت: چندی پیش برای شرکت در اردوی جهادی عازم روستاهای محروم منطقه خاروانا و ورزقان شدیم اما با وجود معادن بسیار با ارزشی همچون مس سونگون و معادن طلا و غیره در این منطقه محرومیت آشکارا دیده می‌شد.
وی با بیان اینکه علی‌رغم خاک طلای ورزقان، این منطقه مستضعف مانده است، با انتقاد از خام فروشی معادن این منطقه و واگذاری ۷۰ الی ۸۰ درصدی استخراج و درآمد برخی از این معادن به طرف خارجی، توضیح داد: با وجود شرکت های قدرتمند داخلی برای برعهده گرفتن استخراج این معادن، چرا باید آنها را به بیگانگان بسپریم؟ نمونه‌ی بارز این معادن، معدن طلای اندریان است.
این جوان عدالت‌خواه با بیان اینکه این معدن با ۱۲۰ هكتار وسعت و ۳۰ ميليون تن ذخيره قطعی طلا با عيار پنج درصد در نزدیکی روستای اندریان قرار دارد، خاطرنشان ساخت: نکته‌ی پر ابهام ماجرای این معدن واگذاری ۷۰ درصدی سهام این معدن طلایی به یک شرکت گرجستانی است، چرا با وجود شرکت‌های سابقه دار ایرانی در استحصال و تولید طلا در کشور پتانسیل موجود این شرکت‌ها نادیده گرفته شده است.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه سهند، تصریح کرد: گویا در این استخراج‌ها، برای شرکت‌های روسی و گرجی سهم ویژه‌ای در نظر گرفته می‌شود؛ طبق گفته اهالی منطقه این شرکت برای کاهش هزینه‌های خود برای استحصال طلا از روش سیانوراسیون استفاده می‌کند که به اذعان خود مسئولین شرکت کم هزینه‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین روش برای سرمایه گذار است ولیکن این روش سبب آلودگی آب‌های زیر زمینی منطقه، مرگ و میر پرندگان منطقه شده و از طرفی بخارات سیانور با هوای اکثرا مرطوب منطقه نیز مخلوط شده و سبب آلودگی هوای منطقه می‌شود که سابقه مسمومیت چند نفر از پرسنل و حتی بستری شدن در بیمارستان هم وجود دارد.
وی افزود: طبق مصوبه سازمان محیط زیست باید معادن ۸ درصد به عنوان حق آلاینده گی برای اجرای طرح های محیط زیستی در منطقه مورد اکتشاف پرداخت نماید آیا معدن تاکنون حق آلایندگی خود را در قبال مشکلات زیست محیطی پرداخت نموده است؟
سنبلی اذعان داشت: علاوه بر این معضلات شاهد تاراج غیرقانونی و شبانه روزی خاک این منطقه توسط افراد سودجو هستیم به طوری در کمال بی‌خیالی و خواب آلودگی نهادهای نظارتی و انتظامی خاک این منطقه کیلویی چهارصد هزار تومان به فروش می‌رود.
وی در پایان عنوان کرد: واگذاری اکثریت سهام این معدن به یک شرکت سرمایه‌گذار خارجی آن هم با وجود شرکت‌های ایرانی توانمند در این حوزه با چه توجیه عقلی صورت پذیرفته است؟
انتهای پیام/
- نویسنده : المیرا جلیلی
